Publicystyka – subiektywne gatunki wypowiedzi w środkach komunikacji społecznej (prasa, radio, telewizja, internet, książka, wydawnictwa jednorazowe) na publicznie interesujące w danym momencie tematy[1]. Typowe rodzaje publicystyki:
pozaprasowa (traktaty, rozprawy, pisma ulotne)
prasowa (artykuły, felietony, reportaże)
radiowa, telewizyjna i filmowa.
Wypowiedź publicystyczna interpretuje i ocenia fakty z przyjętego przez autora punktu widzenia, celem jej jest zaś wpływ na opinię publiczną. Dzieje publicystyki sięgają początków piśmiennictwa (retoryka rzymska), a szerokie jej rozpowszechnienie i masowość oddziaływania umożliwił najpierw wynalazek druku, potem radia, telewizji i wreszcie Internetu[2].
Ze względu na temat wypowiedzi publicystykę dzieli się na:
polityczną
społeczną
kulturalną
naukową
sportową
Niemal wszystkie występują również w publicystyce radiowej i telewizyjnej (choć w telewizji np. terminem felieton filmowy oznacza się z reguły dowolną wstawkę filmową do programu studyjnego). Niemniej nowe środki przekazu mają również specyficzne dla siebie podgatunki publicystyczne (zob. talk-show).
Elementy publicystyki znajdziemy również w literaturze pięknej oraz w innych rodzajach twórczości, jak film (kronika filmowa, plakat filmowy) czy plastyka (niektóre rodzaje plakatu, karykatura itd.).
Zobacz także: